Çocuklar sıkıntılarını yani stres yaratan durumların onda oluşturduğu gerilimi bir vücut duyumuna dönüştürerek bu sıkıntıyı ifade etme eğiliminde olabilirler. Bunun çeşitli yollarından biri olan tırnak yeme, en çok karşılaşılan davranış şeklidir. Tırnak yeme davranışının yaş ilerledikçe azaldığı gözlenmektedir. Genellikle bu davranışı engellemek için yapılan müdahalelerin artışa neden olduğu gözlenmiştir.
Tırnak yeme davranışının nasıl başladığı ve geliştiği konusunda altında yatan nedenlerin anlaşılmaya çalışılması, ilk yapılması gereken aşamadır.
Ev veya okul ortamında bulunan gergin ortam, ebeveynler ve çocuk arasındaki ilişkinin kalitesi, çocuğun arkadaşlarıyla ilişkisi, yeni bir yaşam olayı (kardeş, doğum, taşınma, okul değişikliği, bakıcı değişikliği) okul çağı çocukları için okul başarısı ve öğretmenleriyle kurduğu ilişkiler, bu durumun başlaması için sayılabilecek nedenlerden birkaçı olabilir. Çocuğun stres yaşadığı durumlar olumlu ebeveyn tutumlarıyla aşılabilir. Eleştirmek, kızmak, korkutmak bu davranışın daha da artmasına neden olmaktadır. Ebeveynler bu davranışın çoğunlukla televizyon izlerken, arabada giderken ya da uykuya geçişte daha sık ortaya çıktığını söylemektedirler. Okul ve arkadaş ortamlarında daha az gözlenmektedir. Küçük çocuklarda ellerini meşgul edecek oyuncaklar vermek ve bu davranışı yaparken değil, yapmadığı anlarda onunla konuşmak daha etkili olacaktır.
Tırnak yeme davranışının hangi anlarda ve nasıl ortaya çıktığını konuşmak, bu davranışın ortadan kalkması için beraber çözüm araştırmak, çocuğun desteklendiği duygusunu daha fazla hissetmesine neden olacaktır. Sadece çocuğun tırnak yemesini durdurmaya yönelik yapılacak müdahalelerin pek bir işe yaramayacağı, genellikle artışa neden olduğu unutulmamalıdır.
Başarılı bir şekilde güncellendi
Başarılı bir şekilde silindi
İşleminiz gerçekleştirilirken hata oluştu.