Anne Bebek Arasındaki Güven Bağı
İlk bebeklik döneminde anneye duyulan ihtiyaç sonraki yıllarda giderek azalmasını beklediğimiz bir durumdur. Bir tarafı ile anneye bağımlı bebeğin anneye bağlılık hisseden ama kendi özelliklerini de geliştiren birey olmasını bekleriz. Bu gelişme döneminde annenin bebeği ile kurduğu ilişki onun ihtiyaçlarını doğru okuyup anlamasına, aralarındaki güven bağının oluşmasına yardım eder.
Bebek bağımsız davranma isteğine rağmen annenin varlığını da hissetmek ister. Duygusal ve sosyal gelişiminin ana temelini oluşturan bir süreci sağlıklı geçirebilmesi için bu şartlara ihtiyacı vardır.
Anne ile Bebeğin Arasında Güven Oluşması
Emzirme anne ve bebek arasındaki sevginin en yoğun hissedildiği fiziksel ve duygusal temastır. Annenin dokunuşları, göz teması, bebekle konuşması ilişkinin gücünü daha da artıracaktır. Bebeğin çevresinde bulunan ve onun bakımında rol oynayacak diğer kişilerle kuramayacağı bu çok özel bağ, aynı zamanda temel güven duygusunun da oluşmasına yardımcı olur. Bebekler annelerinin duygularını hisseder. Olumsuz duygular emzirme sürecini etkiler. Annenin doğum sonrası dönemdeki huzuru ve kendine güvenmesi, bebeğin ihtiyaçlarına zamanında ve doğru cevap vermesine yardımcı olur. Tanışma ve uyum dönemi dediğimiz ilk günlerde ağlamalar, memeyi reddetme, yeterli beslenme için ilgiyi sürdürmemek son derece normal kabul edilebilir.
Annenin bebeğini tanıması ve kendisine güvenmesi bir süreçtir. Emme ilk 6 ay içerisinde duygusal bağlanmanın da en önemli aracı olacaktır.
Doğumdan itibaren çocuğunuzun gelişimine göre günlük eğitim planı Uzmanların hazırladığı 2.500’den fazla eğitici oyun Uzmanlarla seminerler Uzmanlara danışmaBebekle Güvenli İlişki Nasıl Kurulur?
Bebekle konuşmak, dokunmak, göz teması kurmak, kucağa almak ve sarılmak güvenli ilişkiyi oluşturmak için en önemli araçlardır. Öncelikle beslenme ile daha fazla kucağa alınan bebekler zaman içerisinde sadece emmenin değil, annenin güvenli kollarında olmanın da onu rahatlattığını fark eder. Bu süreçte bebeğe dokunmak, onu sıvazlamak ve okşamak oldukça rahatlatıcı davranışlardır. Özellikle sabırsız ve sıkıntılı olduğu anlarda, yeni patlamalarının olduğu durumlarda annenin güvenli kollarında olmak bebeğin anne tarafından kapsandığı hissini yaratacaktır ve müthiş bir rahatlamaya neden olacaktır.
Bebeklerin annenin kollarında, göğüslerini onların göğsüne değdirerek onun kafasını kendi omzunda tutmak, tam olarak “sarılma pozisyonu”nu yaratacaktır. Bu pozisyon emzirme için yaratılan pozisyondan farklı, fakat oldukça yakın ve dış dünyayı da algılamasına daha yardımcı olacak bir pozisyondur. Bu, fiziksel etkilerin en güçlü rahatlama biçimlerinden biridir. Kendini her mutsuz ya da incinmiş hissettiğinde bu pozisyona ihtiyaç duyacaktır. Bu pozisyonda aynı anda annenin de hareket ediyor olması, bebeğin kendi yapabileceği hareket miktarına yeni alternatifler üretmesine, keşif yapmasının keyfine yardımcı olacaktır. Bebekler sıkıntılı olduğu durumlarda annesinin yaptığı bu davranışların onun rahatlamasına yardımcı olduğunu öğrenecektir. Bu anne-bebek arasındaki güvenli bağlanmanın da önemli bir parçası olarak karşımıza çıkmaktadır.
Bebeğin her türlü huzursuzluğunu bu yöntemle çözmeye başladığımızda bebeğin de tek bildiği rahatlama yöntemi kucakta olmak olacaktır. Dolayısıyla sıkıntılı anların nedenleri ve uygun çözümleri için doğru karar verildiğinde, bebekler de çözüm ve sorun arasında doğru kodlama yapmayı öğreneceklerdir.
