Çocuklar çoğu şeyi olduğu gibi ahlaki değerleri de etraflarındaki yetişkinleri gözlemleyerek ve onların öğrettikleri sayesinde geliştirmektedir. Doğumdan itibaren özellikle ebeveynlerin değer yargıları ve yaşadıkları toplumun ahlaki yapısı ve kuralları çocuğun da kendi ahlaki değerlerini inşa etmesi için temel sağlamaktadır.
Çocuklarda ahlak gelişimini en detaylı çalışan kişi psikolog Piaget’tir. Çocuk gelişimi alanında birçok farklı çalışması olan Piaget çocuklarda ahlak gelişimini dönemlere ayırmıştır. Piaget’e göre ahlak gelişimi üç dönemde tamamlanır; 5 yaş öncesi ahlak öncesi dönemdir, 6-11 yaşta çocuk dışsal kurallara bağlı bir ahlak anlayışı geliştirmeye başlar, 12 yaş ve sonrasında ise özerklik dönemidir ve çocuk toplumsal kural ve ahlaki değerleri sorgulamaya, kuralların değiştirilebilir olduğunu anlamaya başladığı süreçtir.
Piaget ahlak gelişiminin zihinsel gelişime bağlı olduğunu savunmaktadır. İlk iki yıl çocuğun bilişsel becerilerinin geliştiği dönemdir. Konuşma, sembolik düşünme, empati becerileri, başkasının duygularını ve düşüncelerini anlayabilme becerilerinin gelişmesi ahlak gelişimi için önemlidir. Zihinsel becerileri geliştikçe çocuk doğru-yanlış ayrımını yapabilmeye başlar.
6-11 yaş aralığındaki çocuk için toplumsal kurallar yetişkinlerin koyduğu ve ne olursa olsun herkesin uyması gereken kurallardır ve içselleştirilememektedir. Niyet ve motivasyondan çok davranışın sonucu önemlidir. Bu dönemde etrafında kendinden büyük çocukları ve yetişkinleri gözlemleyerek toplumsal kuralları ve değerleri öğrenen çocuk için kurallar değiştirilemezdir. Kurala uymamanın sonucu ceza olarak algılanmaktadır ve çocuk bu nedenle kurala uyar. Ahlaki değerler dışarıdan verilen yönerge ve kurallar bütünüdür.
12 yaşından itibaren ise daha farklı bir ahlak anlayışı oluşmaya başlamaktadır. Bilişsel becerileri, empati yeteneği, başkalarının düşüncelerini okuma becerileri artan aynı zamanda toplumsal işbirliğini öğrenmeye başlayan çocuk karşılıklı saygıya dayalı, kuralların ve ahlaki değerlerin insanların ortak kararları doğrultusunda oluşturulmuş bir sistem bütünü anlamaya başladığı bir süreç başlamaktadır. 12 yaşından itibaren çocuk iyi ve kötüyü belirlemede sonucun yanında niyetin de önemli bir belirleyici olduğunu anlamakta, kuralların gerekirse değiştirilebilir olduğunu anlamaya başlamaktadır.
Ahlaki değerler doğuştan var olmayan, çocuğun büyüme sürecinde ebeveynleri ve çevrelerinden gözlemleyerek öğrendiği kavramlardır. Bu açıdan bakıldığında her çocuğun ahlak değerleri yetiştiği aileye ve içinde bulunduğu kültüre göre farklılık gösterecektir. Çocuğun ahlak gelişiminde ebeveynlerinin disiplin türü, davranışlarının sonuçları ile karşılaşıp karşılaşmadığı, ebeveynlerinin neden-sonuç ilişkisine dayalı bir eğitim verip vermediği, ebeveyn ve çocuk arasındaki sağlıklı iletişim ve ebeveynlerin nasıl bir rol model olduğu etkilidir. Ebeveynler kadar kültürel değerler, toplum kuralları ve normlar da çocuğun ahlak gelişimini belirleyici faktörlerdir. Çocuk içinde bulunduğu toplumda etkileşimde olduğu diğer bireylerden de öğrenmekte ve davranışlarını içinde bulunduğu toplumda kabul göreceği, takdir kazanacağı yönde şekillendirmektedir.
Ahlak gelişiminde temel çocuğun öğretilen değerleri içselleştirmesidir. Olması gereken çocuğun etrafını gözlemleyerek, sorgulayarak ve öğrenerek kendi değer yargılarını yaratmasıdır. Ahlak gelişimi dışarıdan çocuğa dayatılan bir süreç değil, çocuğun kendi kişilik özellikleri ve değer yargıları ile oluşturduğu bir sistemdir.
Çocuğun ahlak gelişimini destekleme için;
Başarılı bir şekilde güncellendi
Başarılı bir şekilde silindi
İşleminiz gerçekleştirilirken hata oluştu.