Okullar Açılırken Tüm Çocuklarımıza Verimli Bir Okul Yaşamı Diliyoruz

Başlangıçlar önemlidir. Çocuk hangi sınıfta olursa olsun her yeni yıl farklı bir heyecandır ama ille de birinci sınıf…

Birinci sınıfın heyecanı her zaman bir başka. Tabii önemi de bir başka… Hatta biraz abartırsak birinci sınıf, çocuğun okulla ilişkisinin önemli belirleyicilerindendir bile diyebiliriz.

Bir durumda ilk yaşadıklarımız, ilk deneyimlerimiz o durum hakkındaki algımızı dolayısıyla duygu ve düşüncelerimizi biçimlendirir. Bu biçimlendirme olumlu ise ne iyi ama değilse işte o zaman kaygı, kaçınma, isteksizlik … bunlar olunca uyumda, öğrenmede zorluk. Sonra bu zorluk dönüp kaygıyı, kaçınmayı arttırır onlar da uyum, öğrenme zorluklarını. Yani kısır döngü.

Üye olun çocuk gelişiminde size rehberlik edelim!

Doğumdan itibaren çocuğunuzun gelişimine göre günlük eğitim planı

Uzmanların hazırladığı 2.500’den fazla eğitici oyun

Uzmanlarla seminerler

Uzmanlara danışma

Üye Ol

Çocuğumuzu Bu Olumsuz Kısır Döngüye Kaptırmamak İçin Dikkat Edilmesi Gerekenler Neler?

Bu sorunun yanıtı çocuğun doğum hatta doğum öncesinden başlayıp eğitim politikalarımıza kadar uzanan geniş bir yelpazede ciltler dolusu bilgi demektir ama burada minicik bir özet yapmaya çalışayım.

· Çocuk yaşı ne olursa olsun okula gitmeye hazır mı, bedensel, zihinsel, duygusal ve sosyal açılardan yeterli olgunlukta mı?

• Okulda gereken özbakımını yapabilir mi?
• Konuşması yaşına uygun gelişmiş mi, kolayca anlaşılabiliyor mu?
• Küçük sorumluluklar alabiliyor mu örneğin eşyasına sahip çıkabiliyor mu?
• Sosyal ilişki kurabiliyor mu?
• Bakan yetişkinden kolayca ayrılabiliyor mu?
• Kalem kağıt ilişkisi nasıl?
• Özel bir zorluğu varsa bununla ilgili gerekenler yapılmış mı?

Ne Yapabiliriz?

Kuşkusuz bunlar okula başlarken düşünülecek ya da çözülecek şeyler değil. "O gün"ün çok daha öncesinden göz önünde tutulması, hazırlanılması gerekenler. Hep söylendiği gibi okula başlayan çocuk, ya önceki yıllardaki olumlu deneyimlerin getirdiği rahatlığı ya da olumsuz deneyimlerin hatta deneyimsizliklerin getirdiği zorlukları yaşayacaktır. Kısacası her zaman olduğu gibi okul başlarken de ekilen biçilir.

Gerçi beklenti hep “okula gidince düzelir”dir. Ama okul insan hayatında yeni bir dönem, bir başlangıç ve her yeni başlangıç gibi birçok olumluluğun yanı sıra pek çok riski de beraberinde getirir. O halde bu yeni döneme mümkün olduğunca sorunsuz başlamak daha akıllıca olmaz mı?

Yukarıda saydığımız açılardan çocuğumuzu okul öncesinden başlayarak gözlemek, değerlendirmek, gerekirse daha deneyimli kişilerden, öğretmenden, okul rehberinden, uzmandan görüş almak ve gereken hazırlıkları yapmak, hazır değilse başlamayı ertelemek (bu bazen bir felaket gibi algılanır ama bazen bir yıl koskoca bir eğitim yaşamının kazanılması anlamına da gelebilir) ilk yapılacaklar.

Öte yandan hazır olmadan başlayan çocuğa bu gerçeğe göre yaklaşmak, zorlamamak, hevesini kırmamak, başarısızlığı hissettirmeden beklentiyi düşürerek öğrenmeyi zamana yaymak iyi olur.

Beklemeden, zaman kaybetmeden önlem almak, gerekiyorsa uzmana danışmak önemlidir. Genel eğilim “biraz bekleyelim bakalım”dır. Ama böyle olduğunda hazırlıksızlığın üzerine isteksizlik, güvensizlik, kaygı, bazen okuldan kaçınma ya da “yaramazlığa” sığınma gibi olumsuzluklar da eklenip minicik bir sorun çığ gibi büyüyebilir.

Tabii bunları yazarken bir yandan da korkuyorum çünkü giderek aşırı hazırlıklarla da çok karşılaşır olduk. Bazı aileler adeta savaş durumunda sürekli teyakkuz halinde. Leb deyince leblebiyi anlamak şöyle dursun, leb deyince leblebinin tarihçesinden tutun da yapılışına kadar bir yığın bilgi yüklemeye çalışıyorlar. Gerçi bunlar bir kulaktan girip bir kulaktan çıkıyor ama stresi depolanıyor. Kısaca hazırlıksız olmakla aşırı hazırlığın sonuçları hemen hemen aynı kapıya çıkıyor dersek çok yanlış olmaz. Her şey zamanında ve dozunda olduğunda yararlıdır. Vitamin yararlıdır ama bazıları fazla alındığında zehirleyebilir.

İşin Okul Yanı

Buraya kadar aile ve çocuk yanını irdelemeye çalıştık kuşkusuz eğitim sistemi, müfredatın beklentisi, okulun yapısal özellikleri, hatta uzak ya da yakın oluşu, buna bağlı olarak varsa servis yaşantısı, öğretmenin yaklaşımı, beklentisi, okul rehberlik servisinin desteği, okul ile ailenin iş birliği ya da işbirliksizliği, sınıf ortamı vb etmenler de önemlidir. Bunların bir bölümü kontrol edemeyeceğimiz şeyler örneğin müfredatı değiştiremeyiz ama bir kısmı yine çocuğun alışkanlıkları, deneyimi ve olgunluğu ile ilgilidir. Örneğin evinde bile tuvalete gidemeyen çocuğun okulda tuvalete gitmeyi sorun etmesi ya da evinde oyunu her zaman kazanan çocuğun okulda kaybedince olay çıkarması ya da oyundan kaçınması (muhtemelen kaybetme endişesiyle) şaşılacak şeyler değildir.

Verimli Bir Okul Yaşamı

Verimli bir okul yaşamı için saydığımız bileşenlere dikkat edilmesi önemli. Başarılı bir okul yaşamı demedim çünkü bu yazıyla kastettiğim çocuğun çok şey öğrenmesi ya da çok iyi notlar alması değil. Okulu, eğitimi, öğrenmeyi sevmesi, bütün bunları yasak savmak amacıyla değil de keyifle, sevgiyle özümsemesi. Bir şey öğrenmekten çok, bir şeyi nasıl öğreneceğini öğrenmesi. Önemli olan çocuğun merak etmeyi, araştırmayı, sormayı öğrenmesi, çünkü bunlar varsa gerisi zaten gelir bunlar yoksa da istediğiniz kadar bilgi yükleyin…