Sebzeler genellikle çocukların mesafeli durduğu besinlerdir. Çocuklar patates, makarna, pilav gibi karbonhidratlı besinleri tüketmeye daha meyillidirler. Hem tadından, hem de yeme kolaylığı açısından bu besinler çocuklara cazip gelen besinlerdir. Çocuğun talebi bu yönde olsa bile ebeveynlerin çocukların bu isteklerine sınır getirmeleri gerekmektedir.
Çocuğun bir şeyler yiyor olması onun yeterli ve dengeli beslendiği anlamına gelmez. Çocuklarda besin çeşitliliğini sağlanmadan yeterli ve dengeli beslendiğini söyleyemediğimiz gibi çocuğun besinle olan ilişkisinin sağlıklı olduğunu da söyleyemeyiz.
Çocuk gelişiminde her konuda olduğu gibi beslenme konusunda da en önemli adım düzendir. Yemek saatlerinin düzenli olması çocuğun bir sonraki öğüne kadar acıkmasını sağlar. Acıkan çocuk önündeki yemekten en azından birkaç kaşık alır. Tabi reddetme olasılığı da vardır. Bu durumda yapılması gereken ilk hareket hemen sevdiği yiyeceği hazırlamamaktır. Çocuğa yeni besini denemesi için zaman verilmelidir.
Yemeğin sunumu biz büyüklerde olduğu gibi çocuklar içinde çok önemlidir. Kimse görselini beğenmediği yemeği yemek istemez. Çocuğa yeni sunduğumuz yemeğin sunumunu eğlenceli ve çekici hale getirmek bu konuda uygulanacak adımlardan biridir.
Araştırmalar gösteriyor ki çocuk önüne çok çıkan yemeği daha çok seviyor. İlk denemede çocuk yemeği yemedi diye pes edilmemeli. Aynı yemek farklı sunumlarla hatta sevdiği besinlerin içine karıştırılarak çocuğun damağının o tada alışması sağlanabilir. Zaman içerisinde sevdiği besin miktarı azaltılıp denenen besin miktarı arttırılabilir.
Başka bir strateji de çocuğun kendi yemeğini yemesine izin vermektir. Bu davranışta beslenme ilişkisini çok güçlendiren bir harekettir.
Son olarak bu süreçte çocuk kesinlikle zorlanmamalıdır.
Psikolog Doktor Feyza Bayraktar’ın “Çocuklarda Seçici Yeme Alışkanlığı” yazısını da okumanızı tavsiye ederiz.
Başarılı bir şekilde güncellendi
Başarılı bir şekilde silindi
İşleminiz gerçekleştirilirken hata oluştu.